پژوهشکده فناوری و مهندسی دریا
پژوهشکده فناوری و مهندسی دریا، با توجه به اهمیت توسعه فناوری و مهندسی دریا و در راستاي ارتقای فعالیتهای دریایی کشور تشکیل شده است. برخورداری از حدود 5800 کیلومتر خط ساحلی و نیاز به توسعه و ساماندهی آنها و همچنین ضرورت بهره برداری از منابع دریایی در دریای مازندران، خلیج فارس و دریای عمان، اهميت تحقیق و پژوهش هدفمند در زمینههای مختلف مهندسی و فناوری دریا را دوچندان مینماید.
تعیین مشخصات و الگوی جریانات در دریا و نواحی ساحلی، پیش یابی و پیش بینی امواج ناشی از باد با استفاده از مدلهای عددی، مطالعه و مدلسازی فرآیند انتقال امواج از آب عمیق به آب كم عمق، مطالعه و مدلسازی پدیدههای مختلف دریایی نظیر سونامی و طوفانهای سهمگین دریایی، مطالعه در خصوص تغییرات تراز آب دریا ، بررسی اثرات متقابل امواج، جریانها و سازههای دریایی، مطالعه و مدلسازی هیدرودینامیك خورها، مطالعه و مدلسازی فرآیند انتقال رسوب در سواحل و بنادر كشور بررسی روشهای حفاظت از سواحل، مدیریت و ساماندهی خطوط ساحلی، مطالعه و مدلسازی انتقال آلایندهها و حركت لكههای نفتی در محیطهای آبی، مهندسی سازههای فراساحلی و سازههای شناور، بررسی خوردگی سازههای دریایی، مطالعه در خصوص فرسایش و ارتعاش خطوط لوله زیر دریا، استفاده از فناوری سنجش از دور و پردازش تصاویر ماهوارهای جهت مطالعه و شناسایی پديده های مختلف اقیانوسی، اندازهگیری پارامترهای امواج وجریانهای دریایی، بررسی آیین نامهها و استانداردهای دریایی، پژوهش و مطالعه در جهت بومی سازی فناوریهای نوین مرتبط با تجهیزات مورد نیاز جهت پایش و برداشت اطلاعات محیط های دریایی از جمله موضوعات تحقیقاتی هستند که در این پژوهشکده مورد مطالعه قرار میگيرد.
در حال حاضر پژوهشكده فناوری و مهندسی دریا با توجه به گستره و تنوع فعالیتهای تحقیقاتی خود از سه گروه پژوهشی به شرح زیر تشکیل شده است:
◄گروه پژوهشی اقیانوس شناسی ساحلی
◄گروه پژوهشی فناوری دریا
◄ گروه پژوهشی داده های اقیانوسی و سنجش از دور